Mija właśnie pół roku od czasu, gdy dojrzała w nas inicjatywa i nabrał konkretnych kształtów pomysł budowy w Świnoujściu Pomnika Dzieci Utraconych. Kiedy podjęliśmy po raz pierwszy ten temat, mieliśmy w sercach wielkie, dominujące przekonanie, że ten pomnik jest w naszym mieście bardzo potrzebny oraz mnóstwo pytań i wątpliwości czy podołamy temu wyzwaniu. Mimo wielu obaw postanowiliśmy, jako grupa małżeństw katolickich, podjąć się tego zadania, które jak wierzymy, zostało nam zadane.
Dzięki wielkiej otwartości i pomocy księży Proboszczów, mogliśmy zaplanować i zrealizować w świnoujskich parafiach cykl spotkań, aby tę ideę Wam przedstawić i choć krótko o niej opowiedzieć. Każde spotkanie, które dane nam było przeżyć w świnoujskich wspólnotach parafialnych, podczas niedzielnych Mszy świętych w dniach: 29 grudnia, 5 stycznia, 19 stycznia oraz 1 marca, było dla wielu z nas znaczącym doświadczeniem. Podczas tych spotkań, przy okazji zbiórki ofiar do puszek, czasem w przelotnych krótkich spojrzeniach i rozmowach, widzieliśmy i czuliśmy, że ta sprawa osobiście bardzo Was dotyka i jest dla Was bardzo ważna. Każde spotkanie, każda rozmowa, bardzo nas poruszały, ale pokazywały też, jak wielkich tragedii dotykamy. Nikt z nas wówczas jeszcze nie wiedział, z jakimi trudnościami będziemy musieli się zmierzyć. Zawsze jednak czuliśmy, że Pan Bóg temu dziełu błogosławi i że to „On jest sprawcą naszego chcenia i działania”. Dawał nam to poznać niemal na każdym kroku. Najpierw wtedy, gdy pozwolił nam uzyskać zgodę władz samorządowych na budowę pomnika. Potem, gdy doprowadził do podjęcia decyzji o powstaniu obok pomnika, także miejsca do pochówku dzieci zmarłych w wyniku poronienia. Następnie, gdy zmienił nasze plany i spowodował, że wcześniej niż planowaliśmy, podjęta została decyzja o budowie przy pomniku niszy grobowych do pochówków zmarłych dzieci. Szczególnie zaś wtedy, gdy pomógł nam na czas zakończyć prace przy budowie placu pod pomnik, aby móc zorganizować pogrzeb i pochować w tym miejscu pierwsze Dziecko Utracone. Maleńki, 19 tygodniowy Adaś został pochowany w dniu 27 marca br.
Dziś, mimo wciąż trwającego trudnego czasu epidemii i wielu ograniczeń, z jakimi wszyscy w kraju musimy się zmagać, pragniemy podzielić się naszą radością ze zbliżającego się zakończenia I etapu budowy Pomnika Dzieci Utraconych. W najbliższych dniach zakończone zostaną prace związane z ustawieniem granitowej podstawy i cokołu, stanowiących zasadnicze elementy Pomnika. Trwają ostatnie prace wykończeniowe w zakładzie kamieniarskim. Na cokole pomnika wykonane są napisy: JESTEM oraz PAMIĘCI DZIECI UTRACONYCH. Mieszkańcy Świnoujścia 2020. Ułożone zostaną również nowe granitowe pokrywy niszy grobowych, a przed pomnikiem ustawione zostaną ławki i inne elementy zagospodarowania.
Pragniemy zaprosić Was w sobotę, tj. 6 czerwca o godz. 15.00, na modlitwę przy pomniku Dzieci Utraconych na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Karsiborskiej w Świnoujściu. Będziemy modlić się wspólnie w intencji wszystkich rodziców, którzy utracili swoje dzieci. Szczególnie w intencji tych, którzy wciąż przeżywają tragedię śmierci dziecka i brak możliwości pożegnania go i pochowania. Zapalimy przy pomniku znicze na znak pamięci, wypraszając u Boga łaskę pokoju w sercach rodziców, którzy utracili swoje dzieci.
Wszystkim z serca dziękujemy za złożone ofiary i każdy, choćby najmniejszy wyraz pomocy. Dziękujemy za modlitwę o dobre owoce tego przedsięwzięcia i o Boże błogosławieństwo przy budowie Pomnika Dzieci Utraconych.
W imieniu małżeństw ruchu Domowy Kościół – Danusia i Sylwek Sowała