Kilka miesięcy temu publikowaliśmy w naszej „Gazetce” teksty pod tytułem „Dlaczego chodzę do Kościoła?”. Na to pytanie odpowiadali anonimowi parafianie. Odpowiedzi były moim zdaniem bardzo ciekawe i bardzo różne, tak różne jak my różnimy się między sobą.
Dzisiaj chciała bym postawić inne pytanie a mianowicie czym jest dla Ciebie wspólnota parafialna, czy spełnia Twoje oczekiwania, czy trzeba, bądź czy można coś zrobić aby była ona „bardziej” wspólnotą?
Wspólnota to grupa ludzi, których łączy wspólna idea i dobrowolność uczestnictwa. Tworzy się ona przez dłuższy czas, konieczny do tego aby członkowie wspólnoty dobrze się poznali. Członków chrześcijańskiej wspólnoty religijnej, a taką jest wspólnota parafialna, łączy wiara i wyznawanie wartości wynikających z Pisma św. Czy parafia skupiająca zazwyczaj dużą grupę, bardzo różniących się między sobą osób, może być prawdziwą wspólnotą?
Na pytania dotyczące mojej wspólnoty parafialnej usłyszałam takie odpowiedzi:
– Wspólnotę parafialną postrzegam jako grupę ludzi z którymi wspólnie uczestniczę we mszy świętej. W zdecydowanej większości nie znam ludzi siedzących obok mnie w kościele i wcale mi to nie przeszkadza. Ważne jest dla mnie, że są to ludzie wyznający takie jak ja wartości duchowe. Nie jestem silnie związany ze wspólnotą parafialną jednak, jestem „wierny” mojej parafii. W moim kościele czuję się najlepiej. Wiem, że mam obowiązki wobec tej wspólnoty, przede wszystkim poprzez wspieranie finansowe, z czego wywiązuję się. Nie mam żadnych szczególnych oczekiwań wobec wspólnoty parafialnej i tak naprawdę nie wiem czy ona ma jakieś oczekiwania wobec mnie. Myślę, że gdybym był wspólnocie potrzebny to znalazł bym siłę aby dać coś z siebie.
– Moje wspólnoty w parafii to Żywy Różaniec, Krąg Biblijny, Margaretka. Każda z nich poprzez modlitwę, wgłębianie się w treść Pisma św., czy uczestnictwo w Eucharystii pomaga mi czerpać radość z bliskości Boga i ludzi. Nasze spotkania są wspólną modlitwą, ale też okazją do dzielenia się doświadczeniami, przeżyciami dnia codziennego. Dla mnie jest to radosna okazja do bliższego poznania członków wspólnoty, wzajemnej troski o siebie, do czerpania ale też dawania siebie. Jest też większa wspólnota, czyli cała parafia. Jako wspólnota wiernych spotykamy się w kościele podczas mszy św. i innych nabożeństw. Myślę, że tutaj można coś zrobić, byśmy czuli się bardziej wspólnotą. Może zacznijmy patrzeć na ludzi oczami Boga. Zauważmy, że może ktoś obok nas jest samotny, potrzebuje naszej pomocy, rozmowy. Zainteresujmy się też naszą własnością parafialną – kościołem. Skoro jesteśmy właścicielami to mamy prawo korzystać ze świątyni, ale też obowiązek dbania o nią.
– Znaczenie wspólnoty odkryłam stosunkowo niedawno. Przynależąc do grup wspólnotowych w parafii, mogę powiedzieć, że obecność innych wiernych, ludzi bliskich mi, cieszy. Radość wiąże się z tym, że mogę od nich wiele czerpać, słuchać ich świadectw, dzielić się wątpliwościami. Zarówno w Kręgu Biblijnym jak i w Grupie Czwartkowej czuję się dobrze i bezpiecznie. Wspólna modlitwa mnie wzbogaca, dyskusja pomaga rozwijać się duchowo. Spojrzenie innych na tą samą kwestię rozszerza perspektywę widzenia. W każdej wspólnocie ważne jest otwarcie się na bliźnich, zaangażowanie, dawanie siebie innym, w różnych formach – od modlitewnej po towarzyską. Kościół już nie jest wtedy anonimowy, kościół staje się kolorowy różnorodnością osób. Osób, które mogą tę wspólnotę ożywić sobą – swoimi pomysłami, śpiewem, modlitwą, anegdotami, przygotowaniem stołu itp. Lubię spotkania w grupach, czekam na nie z radością. Jeszcze raz podkreślę: każdy członek wspólnoty jest ważny, jedyny i niepowtarzalny. Jednak szczególnie ważną osobą jest duchowny. W moim przekonaniu to kapłan jest tą osobą, która przez swoją aktywną obecność nadaje klimat grupie. Od niego, od stopnia zaangażowania, przygotowania, takiej autentycznej obecności zależy bardzo wiele.
Jesteśmy bardzo różni i różną mamy potrzebę zrzeszania się. Dla niektórych, jak widzimy, funkcjonowanie we wspólnocie daje radość i spełnienie. Może i w Tobie jest ukryta potrzeba zaangażowania się w życie wspólnoty parafialnej? Może jest w naszej parafii odpowiednie pole dla Twojej aktywności?
Barbara